Hospice een fijne plek

Vandaag weer een dag van uitersten. Gesprek gehad met de arts van mijn client. Sorry meneer u bent helemaal uitbehandeld we kunnen niets meer doen dan u comfort bieden en over te plaatsen naar een Hospice. Also geschiedde en in gang gezet. Hij mag zijn laatste weken doorbrengen bij zijn zoontje in de buurt. Dat is zijn grootste wens. 45 jaar en dat is het dan. Daarna de Dela op bezoek, om de crematie van een andere client te regelen, nagedacht over bloemen, kist, crematie, alles geregeld. Goed gevoel over. Een paar dagen later bezoek ik hem in de Hospice. Wat een wereld van verschil. Wat zijn de mensen hartelijk,niets is te gek.

Dochter wil spontaan mee naar de hospice. Ik kan als ik in gesprek met mijn client ga, een oppas gebruiken voor het 3 jarig zoontje van de man. Er voltrekt zich een mooi beeld. Mijn dochter stapt over haar angst heen en stapt vol zelfvertrouwen de kamer binnen. Mam, het viel heel erg mee! Was nog gezellig ook. Dat was het ook. Client zit op zijn plek dichtbij zijn zoontje en mijn dochter heeft weer een levensles in haar bagage. Heel fijn om dat samen te delen.